ΧΗΜΕΙΑ Α' ΕΠΑ.Λ. - 2.4.2 Γραφή μοριακών τύπων και Ονοματολογία ανόργανων χημικών ενώσεων

Άσκηση Συμπλήρωσης Κενών από την Κωνσταντίνα Πάσχου

Συμπληρώστε τα κενά και πατήστε το κουμπί "Έλεγχος" που βρίσκεται στο τέλος.
   αμμώνιο      διοξείδιο      μονοξείδιο      οξείδιο      οξύ      ούχο      παραλείπεται      πενταχλωριούχος      πεντοξείδιο      προηγείται απλοποίηση      υδροξείδιο      υδροξείδιο του μετάλλου      φωσφορικό      Al      II      III      O      Sn      SO   
Γραφή μοριακών τύπων ανόργανων χημικών ενώσεων

Η ανόργανη ένωση αποτελείται από δύο μέρη, που μπορεί να είναι άτομα ή ιόντα. Av το πρώτο μέρος, π.χ. Α, έχει θετικό αριθμό οξείδωσης +χ, ενώ το δεύτερο τμήμα B έχει αριθμό οξείδωσης -ψ, τότε ο μοριακός τύπος της ένωσης είναι ΑΨΒΧ.

Παρατηρούμε ότι:
α. αν κάποιος δείκτης είναι 1, τότε αυτός .
β. αν ο λόγος ψ:x απλοποιείται, τότε πριν από τη γραφή του μοριακού τύπου.

Παράδειγμα 2.5
Να γραφούν οι μοριακοί τύποι των ενώσεων που αποτελούνται από:
α) Al3+ και SO42-
β) Sn4+ και O2-.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
α) 2(4)3
β) 24 → SnO2.


Ονοματολογία ανόργανων χημικών ενώσεων: Κανόνες

α. Οι ενώσεις των μετάλλων (ή του ιόντος ΝΗ4+) με πολυατομικό ανιόν ονομάζονται με το όνομα του ανιόντος πρώτο και το όνομα του μετάλλου (ή ΝΗ4+) μετά. Επίσης, οι ενώσεις του υδρογόνου με πολυατομικά ανιόντα ονομάζονται με το όνομα του ανιόντος πρώτο και τη λέξη «οξύ» μετά. Π.χ.
K2CO3 ανθρακικό κάλιο
Ca3(PO4)2 ασβέστιο
NH4ClO3 χλωρικό
H2SO4 θειικό
H3PO4 οξύ

β. H ονομασία ένωσης μετάλλου (ή NH4+) με αμέταλλο προκύπτει από το όνομα του αμετάλλου με την κατάληξη -ούχο ή -ίδιο και ακολουθεί το όνομα του μετάλλου (ή NH4+). Παρατηρούμε ότι, αν το μέταλλο έχει περισσότερους από έναν αριθμούς οξείδωσης, τότε μέσα σε παρένθεση αναγράφεται με λατινικό αριθμό ο αριθμός οξείδωσης στον οποίο αναφερόμαστε, π.χ.
MgBr2 βρωμι μαγνήσιο
FeS θειούχος σίδηρος ()
Fe2O3 σιδήρου ()

γ. H ένωση ενός μετάλλου με το υδροξείδιο ονομάζεται , π.χ.
KOH του καλίου,
Al(OH)3 του αργιλίου

δ. Μερικές φορές δύο στοιχεία σχηματίζουν περισσότερες από μία ενώσεις. Για τη διάκριση αυτών, στις περιπτώσεις αυτές, χρησιμοποιούμε αριθμητικά προθέματα, που δείχνουν τον αριθμό ατόμων του δεύτερου στοιχείου. Π.χ.
CO του άνθρακα
CO2 του άνθρακα
N2O5 του αζώτου
PCl5 φωσφόρος