EAEY Β’ ΕΠΑ.Λ. 2014-2015 - ΚΕΦ. 2.2.1, 2.2.3, 2.2.4: "Αλγόριθμοι"

Άσκηση Συμπλήρωσης Κενών από την Κωνσταντίνα Πάσχου

Συμπληρώστε τα κενά και πατήστε το κουμπί "Έλεγχος" που βρίσκεται στο τέλος.
   Παράλληλοι      Πολυπλοκότητας      Σειριακοί      Υπολογισιμότητας      ανάλυση      αποδοτικότητας      αυστηρά καθορισμένων      δεδομένο μοντέλο      η μνήμη      η ορθότητα      ο χρόνος      πεπερασμένη      πεπερασμένο      πολυπλοκότητα      ύπαρξης λύσης   
2.2.1 Ορισμός αλγορίθμου:
Αλγόριθμος είναι μια σειρά ενεργειών, και εκτελέσιμων σε χρόνο, που στοχεύουν στην επίλυση ενός προβλήματος.

2.2.3 Ανάλυση Αλγορίθμων, Θεωρία Υπολογισμού, Πολυπλοκότητα Αλγορίθμων, Υπολογισιμότητα Αλγορίθμων

Η Θεωρία Υπολογισμού (Theory of computation) είναι το πεδίο της πληροφορικής που ασχολείται τόσο με το πρόβλημα ενός προβλήματος όσο και των αλγορίθμων για την επίλυση των προβλημάτων με βάση ένα υπολογισμού.

Το πεδίο της θεωρίας υπολογισμού, διαιρείται σε δύο κλάδους: τη Θεωρία (Computability Theory) και τη Θεωρία (Computational Complexity Theory).

Για κάθε αλγόριθμο απαιτείται ανάλυση, μέσω της οποίας:
α) τεκμηριώνεται του αλγορίθμου, δηλαδή αν ο αλγόριθμος κάνει πραγματικά τη δουλειά για την οποία έχει σχεδιαστεί και
β) μετριέται ποσοτικά η απόδοσή του, σε σχέση με διάφορα είδη υπολογιστικών πόρων, όπως είναι και που απαιτείται για την εκτέλεσή του.

Η ενός αλγορίθμου είναι η εκτίμηση του πλήθους των υπολογιστικών πόρων που απαιτεί η εκτέλεση του αλγορίθμου.

Η ενός αλγορίθμου δίνει ένα μέτρο της χρονικής καθυστέρησης του αλγορίθμου για την επίλυση ενός προβλήματος.

2.2.4 Βασικοί τύποι αλγορίθμων

λέγονται οι αλγόριθμοι που χρησιμοποιούν μία κεντρική μονάδα επεξεργασίας και οι εντολές τους εκτελούνται σε σειρά η μία μετά την άλλη.

χαρακτηρίζονται οι αλγόριθμοι που χρησιμοποιούν πολλαπλές κεντρικές μονάδες επεξεργασίας όπου ορισμένες ή μία σειρά από εντολές εκτελούνται παράλληλα (ταυτόχρονα).